Kijkje in de keuken van Paul Ricard

Het F1-circus is afgelopen weekend teruggekeerd op het circuit van het Zuid-Franse Le Castellet. Het opgefriste circuit, dat de laatste jaren voornamelijk als testcircuit voor banden is gebruikt, is veeleisend voor het remsysteem.

Het oude Franse circuit in de regio Provence-Alpes-Côte d’Azur dat al sinds 1971 dienst doet en vernoemd is naar de beroemde pastis-maker Paul Ricard, heeft een flinke opfrisbeurt gehad. De huidige layout van het circuit lijkt sterk op de baan die er tussen 1971 en 1985 lag. De grootste verandering is de chicane die is toegevoegd aan de ‘ligne droite du Mistral’ om het lange rechte stuk van 1.800 meter te breken. Met een lengte van 5.842 meter is Paul Ricard na Spa-Francorchamps en Bakoe het op twee na langste circuit van de GP’s van 2018. Het Zuid-Franse asfalt is zeer veeleisend voor de coureurs met zijn afwisseling van snelle bochten. Zoals bocht 10 (Signes), en meerdere langzame bochten waar de snelheid van de F1-bolides tot onder 90 km/u daalt.

Paul Ricard veeleisend voor de remmen

Ook de remmen krijgen het op Paul Ricard zwaar te verduren. De technici van Brembo kwalificeren het circuit als ‘redelijk veeleisend’ voor de remmen. Gemiddeld remmen de F1-piloten tijdens een volledige ronde zo’n 15 seconden. Een vergelijkbare waarde met de GP van Rusland. De gemiddelde remvertraging bedraagt 3,7G tijdens een volle ronde. Vooral omdat vanaf bocht 9 tot aan start/finish slechts eenmaal met 4G wordt geremd en de coureurs de rest van bochten slechts iets meer dan 3G moeten doorstaan. Zowel de verspreide energie (120 kWh) als de belasting op het rempedaal (51 ton) zijn gemiddelde waardes tijdens het WK van dit seizoen.