De reactie van Sebastian Vettel na de finish was veelzeggend. Hij weigerde zijn Ferrari, waarmee hij als eerste over de finishlijn was gereden, voor het erepodium te parkeren. Zo bleef zijn plek leeg, naast de reglementair winnende Mercedes van Hamilton en Leclercs Ferrari op P3. Sterker nog, na een wandeling op hoge poten door de pits en het rennerskwartier plaatste Vettel het finishbord ‘2’ voor Hamiltons Mercedes en de ‘1’ pontificaal voor zijn eigen, lege vak. Zo furieus was de Duitser over de 5-secondenstraf van de wedstrijdleiding, die hem in zijn ogen had bestolen van de overwinning. Hij zou Hamilton hebben geblokt na een uitstapje met zijn Ferrari. Een dure uitglijder voor Vettel, in een voor hem vrijwel foutloos weekend.
Ferrari sneller dan Mercedes
Dat raceweekend in Canada was zo mooi begonnen voor Vettel. Na 17 races droog te hebben gestaan, wist hij zijn Ferrari eindelijk weer eens op pole position te zetten. Tot zijn eigen grote vreugde, duidelijk hoorbaar via de teamradio, maakte hij hiermee de verwachting waar dat Ferrari op het Circuit Gilles Villeneuve weleens sneller zou kunnen zijn dan de Mercedessen. Daar moest de Duitser trouwens wel hard voor knokken. In Q1 was hij de weliswaar de snelste voor teamgenoot Leclerc, maar in Q2 kwam Mercedes sterk terug.
Verstappen strandt in Q2 door code rood
In die tweede kwalificatiesessies zetten Ferrari en Mercedes hun snelste tijd te op de gele Medium-band, om daar de race van zondag mee te kunnen beginnen. Red Bull koos voor verschillende strategieën. Gasly reed op de rode Soft-band, Max ging op de gele Medium-band naar buiten. Gasly was rap op de Softs, maar Verstappen kreeg de snelheid niet echt in zijn banden. Ook had hij veel last van ‘verkeer’ op de baan. Hierdoor stond hij na een eerste run slechts elfde. Samen met het team koos hij ook voor Softs en wachtte lang op een gunstig moment voor een snelle ronde. Té lang, want Kevin Magnussen veroorzaakte een code rood toen hij met zijn Haas de ‘Wall of Champions’ stevig toucheerde en vervolgens hard crashte tegen de tegenoverliggende pitmuur. Zuur voor Verstappen die hierdoor Q3 miste, net als Magnussens teamgenoot Grosjean die ook net aan een snelle ronde bezig was. Hamilton was op dat moment de snelste, voor Bottas en Vettel.
Zinderende Q3
Zoals bij elke Grand Prix tot nu toe, bleef Q3 spannend tot het allerlaatste moment. Bottas maakte het zichzelf lastig door te spinnen. Met vier geblokkeerde wielen – en een flinke dosis geluk – wist hij zijn Mercedes uit de vangrail te houden. Hierna kwam hij niet verder dan P6. Hamilton leek lange tijd op weg naar pole, maar Vettel perste er op het eind nog een fantastische snelste ronde uit. Leclerc werd derde, voor de verrassende Ricciardo in Renault. Gasly stelde teleur met een vijfde plek, Hulkenberg zette de tweede Renault op P7, voor de McLarens van Norris en Sainz. De onfortuinlijke, maar niet gewonde Magnussen werd tiende en voor zijn monteurs zou het een latertje worden om zijn Haas zondag aan de start te krijgen.
De race
Omdat Magnussen de race vanuit de pitstraat startte en Sainz een gridstraf kreeg voor het ophouden van Albon in de Toro Rosso in Q2, schoof Max door naar P9 op de grid. Na de start behield vrijwel iedereen zijn positie, al moest Bottas een plaats afstaan aan Hulkenberg. Interessant was het hoe de verschillende bandenstrategieën zouden uitpakken. Naast Gasly stonden ook beide Renaults en McLarens op de Soft-band, dus die auto’s zouden als eerste naar binnen moeten om te wisselen. Verstappen was gestart op de witte Hard-banden. Toen die eenmaal op temperatuur waren, haalde hij Lando Norris in met DRS. Norris moest overigens twee ronden daarna de strijd staken, toen zijn rechter achterwielophanging spontaan brak en hij met een scheef wiel en een klein brandje de baan moest verlaten. Hoewel de onderlinge verschillen in Canada opnieuw bijzonder klein waren, werd er op de baan niet veel ingehaald. Ook niet toen de leidende Vettel in ronde 48 in de fout ging en door het gras moest, maar dat had een andere reden.
Hét incident
Vettel verremde zich en schoof door het gras toen hij zich over de teamradio beklaagde over een haperend DRS. De jagende Lewis Hamilton, op slechts 2 seconden achter de Ferrari, zag het allemaal vlak voor zijn neus gebeuren. Hij wilde de Duitser rechts voorbij, juist toen deze weer de baan opkwam. Werd Hamilton hierbij gehinderd? Absoluut. Had Vettel meer ruimte moeten geven? Volgens de stewards of the meeting wel, maar in het voordeel van Vettel mag worden gezegd dat hij alle zeilen moest bijzetten om niet te spinnen en/of te crashen. Zeven ronden later viel het oordeel van de stewards: 5 seconden tijdstraf voor Vettel, terwijl Hamilton Vettels Ferrari tot de finish op korte afstand bleef volgen. En zo werd na Monaco, met de straf voor Max voor het in de pits hinderen van Bottas, opnieuw een Grand Prix beslist aan de jurytafel. Volgens velen geen reclame voor de sport en zeker niet aantrekkelijk voor de Formule 1-fans.
Verstappen onzichtbaar
Onder al dat tumult reed Max een vrij onzichtbare race. Hij deed wat nodig was om het maximaal haalbare te scoren: van P9 naar P5. Bottas reed nog de snelste ronde voor een extra WK-punt en Lewis Hamilton vergrootte zijn voorsprong in het tussenklassement. Het goede nieuws van Canada is dat de Ferrari’s eindelijk in staat (b)leken de Mercedessen te verslaan, hoewel de stewards nog even roet in het eten gooiden. Nieuwe kansen op Circuit Paul Ricard, tijdens de Grand Prix van Frankrijk van 21 t/m 23 juni.
Bekijk hier de volledige uitslag en hier de stand van rijders en teams.
Circuit Gilles Villeneuve is een aanslag op de remmen van een F1-auto
Circuit Gilles Villeneuve is vernoemd naar de legendarische Canadese Ferrari-coureur, die in 1982 in Zolder verongelukte tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van België. In 2017 werd er de 50e Grand Prix van Canada verreden, hoewel de eerste daarvan werden gehouden op Mosport park (8 maal) en Mont-Tremblant (2 maal).
Oplopende temperaturen
Het circuit is gelegen op het eiland Notre Dame, kunstmatig aangelegd in 1965 in de the Saint Lawrence River, tijdens de bouw van de metro van Montreal. Door de voortdurende afwisseling van rechte stukken, chicanes en haarspeldbochten vormt dit circuit zonder twijfel de zwaarste testcase voor de F1-bolides, die hier doorgaans met weinig downforce rijden. De rempunten, allemaal zwaar en elkaar zeer snel opvolgend, zorgen ervoor dat de temperatuur van de remschijven en remblokken snel oploopt. De remmen krijgen bovendien nauwelijks tijd om af te koelen op de rechte stukken.
Rugwind
Een bijkomend probleem voor de remmen is de harde rugwind op de twee langste rechte stukken. Met de wind in de rug bereiken de auto’s een nog hogere topsnelheid, waardoor de remmen nog eens extra op de proef worden gesteld. Volgens de Brembo-technici behoort Circuit Gilles Villeneuve van de 21 beoordeelde banen tot de zwaarste voor de remmen, met een score van 5 op de schaal van 1 t/m 5. Dit is vergelijkbaar met de circuits van Singapore, Mexico City en Abu Dhabi.
Remkrachten tijdens de Grand Prix
Zoals al aangetoond tijdens de Grand Prix van Monaco, is het aantal rempunten op een circuit niet bepalend voor hoe zwaar de remmen worden belast. Op Circuit Gilles Villeneuve remmen de coureurs slechts zesmaal per ronde. Aanzienlijk minder dan bijvoorbeeld de acht keer in Melbourne, elf keer in Monaco en Bakoe, of zelfs vijftien keer in Singapore. In Canada wordt elke ronde 12,7 seconden lang geremd, wat overeenkomt met 18% van de hele race. De rijders remmen hier dan misschien niet extreem lang, op vijf rempunten krijgen zij wel een maximale vertragingskracht te verduren van minstens 5G, waarbij ze het rempedaal intrappen met een kracht van 125 kg. Deze getallen resulteren in een gemiddelde piekvertraging van 4,9G, de hoogste van alle races op de GP-kalender. De gegenereerde remkracht over de hele race genomen is 258 kWh, gelijk aan die van de Grand Prix van Mexico. Volgens de Brembo-technici oefenen de coureurs tijdens de race een pedaalkracht uit van in totaal circa 57 ton.
Meest veeleisende remzones
Van de vijf remzones op Circuit Gilles Villeneuve gelden er vijf als zeer zwaar voor de remmen en een als gemiddeld. Het meest uitdagende rempunt is dat voor bocht 13, de chicane die uitkomt langs de beroemde ‘Wall of Champions’. Om die muur te vermijden, is het essentieel niet te worden gelanceerd over de kerbstones die naast deze chicane liggen. Geen appeltje-eitje als je bedenkt dat een F1-bolide hier met 338 km/u aan komt rijden en binnen 2,09 seconden moet afremmen tot 133 km/u en dat alles over een afstand van 122 meter. Om dit te bereiken, trappen de coureurs met 139 kg op het rempedaal, waarbij zij 5,2G moeten weerstaan. Ook het rempunt voor bocht 10 is een lastige. Hier moeten de coureurs binnen 2,64 seconden en 109 meter afremmen van 301 km/u tot 65 km/u. Hierbij is de kracht op het rempedaal zelfs 179 kg en de vertragingskracht tikt de 5,3G aan. Ook de remafstand voor bocht 1 is behoorlijk lang. Hier remmen de auto’s over een afstand van 113 meter af van 317 km/u tot 149 km/u in slechts 1,93 seconden.
Brembo-erelijst
Tot de Grand prix van afgelopen weekend wisten Formule 1-auto’s met Brembo-remmen 21 van de 41 races in Canada te winnen, inclusief de laatste zes. De eerste coureur die in Canada drie races met Brembo-remmen op rij wist te winnen, was Michael Schumacher in zijn Ferrari, van 2002 t/m 2004.
Bron en animatie: Brembo.com
Afbeelding: Shutterstock
Meer van dit onderwerp weten?
Ander nieuws?
Nooit meer het laatste nieuws missen?
Schrijf je hier in voor de nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.